Οκτώ χρόνια πέρασαν από την ημέρα που η Εθνική μας κατάφερε το ακατόρθωτο!! Ήταν σαν σήμερα, 4 Ιουλίου του 2004, όταν οι διεθνείς μας μετά τον τελικό με την Πορτογαλία στον ουρανό της Λισαβόνας, πήραν το βαρύτιμο τρόπαιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, δημιουργώντας έτσι τη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού.
Είκοσι τρεις παίκτες με την στήριξη και καθοδήγηση του Ότο Ρεχάγκελ βρέθηκαν για ένα μήνα στο επίκεντρο της προσοχής ολόκληρου του πλανήτη, ολοκληρώνοντας το «θαύμα της Πορτογαλίας» έτσι ακριβώς όπως το άρχισαν, με νίκη επί της οικοδέσποινας.
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και η Εθνική μας ομάδα απέδειξε το καλοκαίρι του 2004 πως κατέκτησε επάξια την κορυφή της Ευρώπης γράφοντας με αυτόν τον τρόπο την τελευταία σελίδα ενός παραμυθιού βγαλμένου από τα πιο τρελά όνειρα κάθε Έλληνα φιλάθλου.
Για μια ομάδα που η πρόκρισή της στα τελικά του Euro έμοιαζε «όνειρο απατηλό» για την κατάκτηση του τροπαίου δεν γινόταν ούτε λόγος!! Πόσο μάλλον όταν το ταξίδι στα προκριματικά του Euro 2004 ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Δύο αγώνες δύο ήττες.
Κι όμως, αυτή η ομάδα, κόντρα σε όλους και σε όλα, όπως συνέβη και φέτος στην Πολωνία, το πίστεψε, αφήνοντας στον πάγκο «θρύλους» του ποδοσφαίρου Πετυχαίνοντας το απόλυτο στη συνέχεια του ομίλου με Ισπανία, Ουκρανία, Βόρεια Ιρλανδία και Αρμενία με αποκορύφωμα το επικό «διπλό» κόντρα στους εν ενεργεία πλέον πρωταθλητές κόσμου και Ευρώπης Ισπανούς!
Με τη συνηθισμένη τακτική της η Εθνική μας ομάδα έκλεισε τους διαδρόμους προς τον Νικοπολίδη και εξουδετέρωσε και την Πορτογαλία.. Και κάπως έτσι η Ελλάδα έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης!!!!»
Στο όνειρο αυτό πιστέψαμε και φέτος… Στον «ιστορικό» αγώνα της Εθνικής μας με τη Γερμανία στην Πολωνία, νιώσαμε για έξι λεπτά πως ίσως ξαναζήσουμε το «παραμύθι» για δεύτερη φορά, δεν τα καταφέραμε… Όπως πολλοί είπαν.. το ταξίδι είχε σημασία, όχι ο προορισμός.
Πηγή: Gazzetta
